هر کسی که عاشق سفر هست باید “هاوس سیتینگ” رو تجربه کنه
دنی رو قبلا بهتون معرفی کرده بودم بهتون. این دختر آلمانی در سفرهاش از روش “هاوس سیتینگ” خیلی استفاده میکنه و باعث شده هزینه هاش خیلی کم بشه. مقاله ای مفید در مورد تجربیاتش داشت که من تصمیم گرفتم براتون ترجمش کنم. تقریبا میتونم بگم برای ایرانی ها خیلی جدید هست این مورد
قبلا در مورد اینکه چطور شد دنی استعفا داد و پنج سال هست داره سفر میکنه در مقاله اول و مقاله دوم توضیح داده بودم. حالا بریم سراغ بحث جدید
هاوس سیتینگ یا همون Housesitting یکی از اصلی ترین ابزارهایی بود که به من اجازه داد از سال ۲۰۱۰ بدون توقف تا الان سفر کنم. این روش باعث شد تا من چیزی در حدود ۲۰ هزار دلار (۷۰ میلیون تومان) صرفه جویی اقتصادی در هزینه های اقامتم به تنهایی از این طریق در این مدت داشته باشم .
هنوزم که هنوزه، وقتی با مردم حرف میزنم، اکثر اونها از این روش بی خبر هستن.
شاید خیلی از مردم اصلا دنبال این چیزا نباشن، ولی شمایی که الان اینجا هستی، حتما عاشق سفر هستی. و اگه شما عاشق سفر هستید، ما دوست داریم که شما این روش رو نیز به طور جدی در نظر بگیریدش.
اگه خیلی ساده بخوام بگم، “هاوس سیتینگ” به شما اجازه میده که:
- دور دنیا سفر کنید
- مثل محلی ها زندگی کنید
- احساس کنید خونتون هستین
به علاوه، شما به رایگان در خانه ای میمونید که بزرگتر و بهتر از هر اتاق و سوییت دیگری هست.
اقامت در هتل یا هاستل (در مورد هاستل این مطلب رو میتونید بخونید) میتونه به سرعت بودجه شما رو تموم کنه. اجاره آپارتمان اگر که قراره مدت طولانی تری اقامت داشته باشین میتونه تا حدی اوضاع رو از نظر مالی بهتر کنه اما با این حال هنوز باید مقدار زیادی اجاره ماهیانه پرداخت کنید، اون هم در ازای حداقل وسایل و امکانات.
وقتی شما “هاوس سیت” میکنید، در واقع شما در خانه شخصی دیگر اقامت میکنید، با دسترسی به همه وسایلی که در خانه هست، در قبال نگهداری از خانه، و معمولا حیوانات خانگی و به صورت خیلی خوشحال و شاد و امن در حالی که مثل یه آدم محلی دارید زندگی میکنید با همسایگانی جدید در یک شهر متفاوت، یک کشور متفاوت یا یک قاره متفاوت !!
با اینکه این ایده هنوز عمومیت نداره و خیلیا ازش خبر ندارن، هزاران نفر تو دنیا هستن که همین الان دارن “هاوس سیتینگ” میکنن.
وقتی من با مردم از اینکه چقدر عاشق این کار هستم صحبت میکنم، با سوالات خیلی زیادی مواجه میشم، مثل …
چجوری این خونه ها رو پیدا میکنی ؟
من معمولا این کارها رو از طریق وبسایت های زیر انجام میدم:
Housecarers.com
من از طریق این سایت، “هاوس سیتینگ” های زیادی تو کشورهای کانادا، تایلند، مکزیک، کاستاریکا و آمریکا پیدا کردم. روزانه مقدار خیلی زیادی مورد جدید تو این سایت توسط صاحبخونه ها ارایه میشه که به ترتیب بیشترینشوت مربوط میشه به آمریکا، استرالیا، کانادا، نیوزلند و بقیه کشورهای جهان. هزینه ثبت نام در این سایت ۵۰ دلار هست که به نظر ما ارزششو داره و خیلی می ارزه.
Mindmyhouse.com
من از طریق این سایت تو ایتالیا، آلمان و مالزی “هاوس سیت” پیدا کردم. این وبسایت مرجع خیلی خوبی برای این کار در اروپا هست، اما تعداد قابل توجهی هم در آمریکا میشه پیدا کرد، مثلا در نیویورک و همچنین در کشور کانادا. با هزینه سالیانه ۲۰ دلار، میتونید از ارزانترین وبسایت در این زینه استفاده کنید که واقعا ارزششو داره.
Trustedhousesitters.com
من یکی از بهترین “هاوس سیت” هامو در سانتیاگوی شیلی از طریق این سایت پیدا کردم و بیشتر هاوس سیت های خودم در نیویورک رو هم به لطف همین سایت پیدا کردم. این وبسایت در اوایل فقط در انگلستان و اروپا سرویس میداد، اما مدیران سایت الان دنبال این هستن تا سرویسهاشون رو نه تنها در آمریکا و استرالیا و نیوزلند گسترش بدن، بلکه میخواهند آمریکای جنوبی و آسیا رو هم هدف قرار بدهند. هزینه عضویت در این وبسایت ۹۹ دلار هست، اما ویژگی هایی که این سایت داره باعث شده که تبدیل به مدرنترین سایت در این زمینه بشه. سایت خیلی کاربر پسند هست و امکان اضافه نمودن ویدیو در پروفایل هم وجود داره.
Nomador
این سایت یه کودک جدید تو این خوانواده هست. از سال ۲۰۱۴ شروع به کار کرده، ولی خیلی زود تبدیل شده به یکی از مورد علاقه های من در این زمینه. من هاوس سیت های خیلی باحال و جالبی از طریق این سایت پیدا کردم که خیلیاش آمریکای جنوبی بود، مثل خونه جنگلی و اینجور چیزا.
من موارد بیشتری رو در قالب ۲۰ سایت خوب برای هاوس سیت کردن در قالب مقاله ای دیگر تهیه کردیم که میتونید از لینک زیر ببینید (به زبان انگلیسی هست)
http://ultimatehousesittingguide.com/the-housesitting-directory-an-overview-of-all-major-housesitting-websites/
همچنین مقاله کاملی در مورد اینکه چطور هاوس سیت کنیم و جزییات کامل در لینک زیر نوشتم (به زبان انگلیسی)
http://ultimatehousesittingguide.com/
این که شما فقط یک یا چند تا از این سایت ها رو عضو بشید (من ۴ تاشو عضوم)، گارانتی نمیکنه که حتما میتونید هاوس سیت کنید. این باعث میشه سوال بعدی پرسیده بشه …
واقعا من چه کار میکنم که انتخاب میشم؟
اول از همه، مطمئن بشید که پروفایلتون با جزییات کامل تکمیل شده، همراه با تیتر های مناسب، عکس خوب از خودتون و اطلاعات خوبی از خودتون و سفرها و تجربه هاتون با حیوانات خانگی و غیره و هاوس سیتینگ های قبلی.
۴ مرحله برای انتخاب شدن به شرح زیر وجود داره:
-
اطلاع رسانی ایمیلی رو فعال کنید
اینجوری، ایمیل های روزانه از کسانی که نیاز به هاوس سیتینگ دارن براتون میاد، و شما میتونید جزو اولین هایی باشید که اونا رو میبینن و براشون اقدام میکنن. اینجوری شانستون زیاد میشه
-
هر چه زودتر اقدام کنید
اگه یه مورد هاوس سیتینگ خیلی خوب پیدا بشه، شک نکنید که شما تنها کسی نیستید که میبینیدش و میخاید برای اقدام کنید. در حقیقت، صدها نفر هستن که ممکنه بخان برای یه هاوس سیت تو سواحل بالی یا آپارتمانهای نیویورک اقدام کنن. صاحبخونه ها پس از اعلام نیاز، با کلی پیام درخواست مواجه میشن. شما بهتره بلافاصله بهشون اعلام حضور کنی. این کار بهتر از اینه که صبر کنی تا انرژیشون بعد از چند روز کم بشه. هر چه زودتر بهتر
-
اطلاعات کاملی بنویسید
صاحبخونه ها هر چه اطلاعات بیشتری در مورد شما از قبل بدونن، سریعتر شما رو در لیست اولیه خودشون وارد میکنن. اگه شما تجربیات مشابهی در شرایط اب هوایی یا با حیوانات مشابه اونها داشته باشید، اون رو شفاف تر بنویسید که ببیننش. باید تمرکزتون رو بزارید روی چیزهایی که اونا نیاز دارن شما بتونید انجامش بدین. باید بهشون نشون بدید که چرا شما بهترین انتخاب برای اونها هستین، نه اینکه فقط شما رو انتخاب کنن که یک جای خواب خوب داشته باشید یه مدت.
-
رفرنس های خودتون رو بنویسید
شما بهتره در انتهای درخواست نامه خودتون، رفرنس های قبلی خودتون رو ذکر کنید. مثلا قبلا در یک خانه ای بودید و در انتها صاحبخانه برای شما رفرنسی نوشته. شما اون رو میتونید ضمیمه کنید یا شماره تماس های این اشخاص رو ضمیمه کنید که بتونن در مورد شما تحقیق کنن و اعتماد کسب کنن.
عالی یه جناب آقای نادری.
معرفی ی خوبی بود.
ممنون از شما 🙂
یه سوال؟ اون طور که متوجه شدم من میرم از خونه یکی مراقبت میکنم که قاعدتا طرف نیست مسافرته یا هرچی … با این حساب تو مدت اقامتم تو فلان شهر فقط توی یه خونه ام! درست فهمیدم؟ این چه فایده ای داره
فایدش اینه که هتل نمیرید 🙂 شما فقط کافیه روزی ۳ الی ۴ ساعت بسته به وظایفتون به کارهای خونه هم برسید، بقیه زمان برای خودتون هست و میتونید در شهر بچرخید. از نظر من اقامت های یک هفته یا حتی دو هفته در یک شهر خیلی میتونه جالب و مفید باشه
سلام خعلی ممنون داداش … سوالم اینه یعنی صاحب خونه هیچ مدارکی ضامنی هیچی نمیخواد ؟ فقط به پروفایل نگاه میکنه … ؟ هر چی فکر میکنم بیشتر ایرانیا بدونن همچین داستانیو حتما با نیسان آبیا میرن خالی میکنن خخخ
ممد جان مشکل ما ایرانی ها ویزا هست ویزا، من مثلا اگه بخام برم امریکا یا استرالیا ،باید ویزا داشته باشم، باید تمکن مالی داشته باشم، سفارت هزار تا بهانه میاره واسه ما،
درست میگی. ایشالا اونم درست میشه. کشورهای دیگر رو هم میشه امتحان کرد. شاید پیدا بشه